Testuingurua
1. heia iz. (1630). Ipar. Ukuilua, abeltegia 2. Gip. Zerritegia.
heiagora iz. Ipar. (g. g. er.). edo jas. (1545).
Garrasia, oihua 2. HEIAGORAKA nola adlag. (1858). Heiagoraz.
heiara(tu), heiara, heiaratzen da-du ad. (1885). Heiara joan edo eraman.
heiaratze, heiara(tu) ad.-aren aditz-izena.
hein iz. (1571). Zerbaiten egoera, maila edo neurria adierazten duen zera. 1. Leku-denborazko atzizkiez.
2 HEINEKO izlag. 2 -T(Z)EKO HEINEAN -t(z)eko puntuan, zorian. 2. (Ohizko izen gisa) 2 HEIN BAT Ipar. Poxi bat, apur bat.
heinera(t)u, heinera, heineratzen da ad. (1881). Ipar. Adierazten den heinera heldu edo heinean gertatu.
heineratze, heinera(tu) ad.-ren aditz-izena.
heinka nola adlag. (1857). Ipar. 1. Gutxi gorabehera 2. iz. Heina.
heinkatu, heinka, heinkatzen du ad. (*XIX b.; 1919). G. er. Orekatu.
heintsu (1859). Cf. hein 2 berdintsu egon.
heipe iz. (1858). Ipar. Lorioa. 2 Estalpea.
hektarea iz. Lur-neurria, ehun area koadro edo hamar mila metro koadroren baliokidea.
hel (1657). Batez ere ipar. Arrisku edo larrialdian laguntza eskatzeko oihua.
hel egin: arrisku edo larrialdian laguntza eskatu. ik. hel eginez, laguntza eskatuz 2 HELKA nola adlag. Helez.
hela (1640). Ipar. Etxe batera heltzean egiten den dei-oihua. etxearen ate aurrean dei egin. nola adlag. Hela eginez.
helantza (1627) edo helarantza (1627). Ipar. (G. er.). Gertaera, zertzelada.
helas (1686) edo elas (1545). Ipar. (Zah.). Atsekabea edo ondikoa adierazteko hitza.